© www.automuseumpje.nl 2024
Scroll naar beneden voor meer berichten. Onderaan de pagina kunt u verder of terug met <<vorige of >>volgende. Zoeken kan in de Index of via de zoekbalk.
Ook deze hoek is aardig naar mijn zin geworden. Alleen nog bedenken waar het beste elektra aan te sluiten zonder een wirwar te krijgen aan verlengsnoeren voor de druppelladers.
Als het weer zaterdag niet te slecht is ga ik samen met tante Tonny opnieuw een auto ophalen van een 86 jaar oude meneer die is gestopt met rijden. Eerste eigenaar uit 1995 met 74.000km en stond al even geschorst. Hij kon er geen afscheid van nemen en zocht een goed tehuis. Meer verklap ik nog niet!
0 Opmerkingen
Buurman Justin van Woodlet heeft gistermiddag een plank op maat gezaagd in het oude kantoor van opa, dankjewel voor je hulp! Het stalen U profiel had ik zelf staan in het rommelhok en leek wel speciaal hiervoor gemaakt zo mooi als hij past. Bovendien niets is leuker dan materialen gebruiken die voorhanden zijn. Ik kreeg deze miniaturen bijna 1,5 jaar geleden van Richard en ze stonden al die tijd nog in de dozen. Richard is een voormalig pomphouder en kreeg deze miniaturen als relatiegeschenk wanneer hij de producten in de shop verkocht. Deze miniaturen zijn zoals ik het kan bekijken allemaal tussen de 25 en 30 jaar oud. Met zoveel projecten is het altijd de keuze maken wat eerst te doen, ik loop hier ook maar alleen. Ben daarom altijd ontzettend dankbaar voor alle hulp die ik krijg. Zelf heb ik ook een flink aantal truck miniaturen en ga de lege ruimte dan aanvullen. De rest van het kantoor opruimen en zo gaan we gestaag door.
Ik realiseerde mij afgelopen weekend dat het alweer richting de 7 jaar gaat dat de LS400 geschorst staat. Zo lang hebben veel mensen hun auto niet in bezit. Het is en blijft mijn favoriet hoe mooi of bijzonder de rest ook mag zijn. 34 jaar geleden stond ik vol verwondering bij de introductie te kijken en die mening heb ik nooit bijgesteld. Hij herinnert mij ook aan een zorgeloos mooi tijdperk. Altijd druk met de zaak en ‘s avonds en in de weekenden honderden kilometers rijden om mijn hoofd leeg te maken was eerder regelmaat dan uitzondering. En natuurlijk had ik hem eerder weer op de weg kunnen hebben want de planning was destijds 1,5 - 2 jaar. Maar er is zoveel leuks op mijn pad gekomen dat je mij niet hoort klagen. Hij staat lekker droog en het lijstje met de punten die gedaan moeten worden is voor het merendeel al gedaan. Met dat lijstje heb ik voor mijzelf de lat flink hoog gelegd maar wijk hier niet vanaf door met minder genoegen te nemen. Dus die stand van 758.654 km zal nog wel even in zicht blijven.
Foto: Lexus Nederland Deze hoek tussen de brug en lekbak met vaten was nog geen week opgeruimd of ik kocht de Astra station met 042.700km. Wist ik gelijk waarom het zin had. En dwars ervoor een ander plaatsen gaat ook prima op deze manier, kan overal langs.
De hefbrug is trouwens een 10 tons Koni van bouwjaar 1967. Onverwoestbaar! Typisch zo’n product waarvan men zegt; Zo worden ze niet meer gemaakt. Ook ex-Mourik Groot-Ammers. Maar geel is deze pas sinds 2010. Ook van de verlengde Transporter 2.5TDI met 102pk kon ik een tijdje terug met gemak de inkoopfactuur vinden, samen met een reparatiefactuur.
Vrij bijzonder van deze auto is dat ondanks de kale uitvoering er wel airco af fabriek op zit. We hebben hem op car jacks zijwaarts de hoek ingedrukt en daar staat hij prima naar mijn zin. Had er een trekhaak onder gezeten hadden we die eerst moeten demonteren omdat ik anders de deur niet meer los had kunnen schuiven. Ook dit model verdwijnt hard uit het straatbeeld terwijl het destijds onderhand de standaard was. Het is dan ook een realitycheck als je beseft dat ze al 20 jaar niet meer worden gebouwd door VW! Post voor het Automuseumpje van een onbekende! Daar wordt een mens vrolijk van, dankjewel Jelmer voor deze leuke donatie.
2,5 jaar geleden kocht Denise, een hele lieve vriendin van mij, deze Suzuki Alto uit 2001. Ze zocht een zuinig autootje om mee naar haar paarden te kunnen rijden. Ze heeft een bestelauto voor haar werk maar die wou ze sparen vanwege het hogere verbruik en kilometers. Deze vond ze op Marktplaats op spuugafstand hier in Apeldoorn, zelf woont ze onder de rook van Utrecht.
Op een vrijdagmiddag is ze met de trein naar Apeldoorn gekomen en samen zijn we bij de Alto gaan kijken. De kleinzoon verkocht de auto van zijn oma die hem nieuw had gekocht bij Suzuki dealer Pijnappel alhier. Na een rondje te hebben gereden was Denise er snel uit en ze betaalde en we zetten de auto op haar naam. Ze heeft er een heerlijke auto aan gehad maar hij werd overbodig. Ze kocht een versere VW Caddy die een stuk zuiniger was en met een frissere kilometerstand. Of ik haar Alto wou adopteren? Nou graag natuurlijk, en zo kreeg ik deze van haar gedoneerd! Deze generatie Alto begint al langzaam uit het straatbeeld te verdwijnen, in de 4/5 deurs al helemaal. Dus gaan we deze ook weer het zondagse pak aantrekken, uiteraard inclusief die heerlijke oldskool striping. Ik blijf erbij dat de auto’s mij vinden en niet andersom! Vandaag 5 jaar geleden haalde ik de Ford Scorpio 2.9 V6 GLX automaat op. 1995 met slechts 92.000 gedocumenteerde kilometers. Ik kende Mart van de fysio waar we beiden kwamen. Een enorme oude reus van 2 meter+ Hij had mij een paar jaar daarvoor gevraagd of ik zijn auto wou overnemen als hij ging stoppen met autorijden. Autoliefhebbers komen altijd met elkaar aan de praat en zodoende wist hij van mijn verzameling. Het moment kwam vreselijk ongelukkig uit want ik had net twee weken daarvoor de Starlet op grijs kenteken gekocht, en bovendien lag ik met mijn arbeids-ongeschiktheidsverzekering in de clinch. Ik ging naar zijn verzorgingsflatje omdat ik hem niet aan de telefoon wou afwijzen. Toch ergens in het gesprek ja gezegd waar het nee had moeten zijn en tot de dag van vandaag geen moment spijt van gehad. Vorig jaar stond ik bij het APK station en waren ze de Scorpio aan het keuren. Omdat hij geschorst was reed ik op de groene platen en er stonden een paar handelaren omheen. Mooie aparte auto, die heb je natuurlijk uit Duitsland gehaald want dit vind je niet meer in Nederland. Nou om de waarheid te zeggen, de vorige twee eigenaren kwamen ook uit Apeldoorn! Zover ik het kan bekijken zijn er van dit exacte type nog maar 10 overgebleven en ben er in al die jaren nooit een tegengekomen in het wild; ook op evenementen zijn ze zeldzaam.
De oudste van het hele stel is de Kever 1200 DeLuxe uit ‘58. Eerste generatie met de grote achterruit en nog werkende peilpinkers of semaforen. In het voorjaar van 2016 was hij net klaar na restauratie en maakte ik deze foto vlakbij Halte Assel. Naar zo’n plaatje kijkend besef ik nog eens extra in wat voor een mooie omgeving ik woon,
Tijdens één van de vele oldtimerdagen die ik bezocht heb (Voorthuizen in dit geval), ben ik met de besteleend op de foto gezet door Dick Groen van www.autopics.nl. Ik denk dat ik in de afgelopen jaren verreweg het meest door hem op de foto ben gezet en hij heeft inmiddels alle rijdende minstens een keer gehad.
Op een grauwe dag in de boekhouding spitten en dan feilloos facturen van 18 jaar terug vinden van onder andere onze Astra Serviceauto. Achteraf was deze destijds spotgoedkoop en ik heb er al die jaren enorm veel plezier van!
Het is lang geleden dat ik iets over de Ford Fiësta van de dames Maas op Texel heb geschreven. Het bericht dat ik vorig jaar augustus had gepost is tot de dag van vandaag het bericht met verreweg de meeste reacties, likes en nieuwe volgers op Facebook.
Met een paar weken is deze Ford precies 30 jaar oud en volgend jaar haal ik hem weer van stal. Moeder heeft Hanny Maas onlangs nog gesproken en de oude dame was erg blij dat ik haar Ford had geadopteerd, ik ook trouwens! Voor wie het verhaal nog niet kent, lees: Twee Texelse zussen. Het begon eigenlijk met de velgen laten stralen en coaten van de 5 bestel. Het resultaat was bedroevend en ze liggen hier nog in een hoekje van de werkplaats. Ik was bij Steven, onze oud monteur van 1964 tot 2016, en bekeek de velgen onder zijn Renault of dat wat was en ik vroeg hem ernaar. Je mag het hele ding wel hebben! Ja en dat laat ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen en dus haalden we hem afgelopen april bij de deur. Eén van de redenen dat ik een paar dagen geleden gelegenheid had om de Dodge kraanwagen op de foto te zetten was omdat deze er een tijdje terug pal naast was gezet. De auto staat nu weer binnen in de garage en dat is beter. Dan houd ik er wat meer zicht op, loop er eens omheen en kijk rustig wat ik eventueel aan onderdelen nodig zal hebben. Ja het was voor mij al snel duidelijk dat ik deze niet voor de onderdelen ga slachten, daar is de 4/5 deurs te zeldzaam voor geworden. Maar een flinke uitdaging gaat dit zeker worden. Ook dat zal goed gaan komen zolang ik geen haast heb. Dit is ook één van de redenen dat ik nu bezig ben om de werkplaats aan de kant te maken. Nog een andere reden is dat er binnenkort weer twee auto’s worden gedoneerd en ook die wil ik niet naar achteren schuiven uit het zicht, dat verdienen de auto’s niet en zeker de vorige eigenaren niet! Wordt vervolgd dus….
Het evenementenseizoen ligt achter ons. Ik heb er met volle teugen van genoten. Deze drie zijn weer geschorst en uit de verzekering gehaald.
Vooral voor de Scorpio was het goed om er weer eens flink mee te rijden na 4 jaar stilstand. De eerste keer tanken was het ergens rond de 1 op 7 en woensdag afgetankt met 1 op 9,5 als resultaat, en dat is niet verkeerd voor een 2.9 V6 automaat. Maar ik ben ook een rustige chauffeur. "Hard rijden is geen kunst, de boel heel houden wel", zei mijn vader altijd. De Fiat Cinquecento was weer APK gekeurd voor een jaar. Verder heb ik er nog niet heel veel mee gereden maar daar ga ik nu aan beginnen. Hij remde niet lekker en er was een veer gebroken. Ooit hebben we hier intern afgesproken om de klanten tevreden te houden dat ik er met de poten vanaf zou blijven, dus dat doe ik zeker op mijn eigen auto's. Autoweek heeft een rubriek liefhebber gezocht. En laat ik daar nou vanmorgen een Opel Astra station op zien staan van januari 1994 met slechts 42.712 kilometer en van de eerste eigenaar. Afijn, kijk het filmpje maar dan vertel ik je het verhaal wel. Afgelopen weekend druk bezig geweest met het aan de kant maken van de werkbank in de poetshoek, die stond van voor tot achteren ramvol met van alles en nog wat. Veel is rechtstreeks in de oudijzerbak of vuilcontainer beland. Eén dezer dagen ga ik de Cinquecento, Scorpio en Starlet Blue schorsen en uit de verzekering halen. De Cinquecento is de laatste tijd verder niks meer mee gedaan behalve rijden om dezelfde reden dat grote schoonmaak van de garage nu erg noodzakelijk was. Het ontbrak me gewoon aan de nodige energie en van alles aan mijn hoofd. Zoals hij nu staat kan deze prachtig overwinteren en houd ik nog steeds een plek vrij om een auto schoon te maken of poetsen voor de werkbank. Als ik dan vanmiddag de garage binnenkom en het najaarszonnetje schijnt zo naar binnen, ja daar kan ik enorm van genieten. Voor het idee heb ik even auto’s op de plek gezet. Precies wat ik ervan had verwacht.
Het begon eigenlijk met de velgen laten stralen en coaten van de 5 bestel. Het resultaat was bedroevend en ze liggen hier nog in een hoekje van de werkplaats. Ik was bij Steven, onze oud monteur van 1964 tot 2016, en bekeek de velgen onder zijn Renault of dat wat was en ik vroeg hem ernaar.
Je mag het hele ding wel hebben! Ja en dat laat ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen en dus haalden we hem afgelopen april bij de deur. Eén van de redenen dat ik een paar dagen geleden gelegenheid had om de Dodge kraanwagen op de foto te zetten was omdat deze er een tijdje terug pal naast was gezet. De auto staat nu weer binnen in de garage en dat is beter. Dan houd ik er wat meer zicht op, loop er eens omheen en kijk rustig wat ik eventueel aan onderdelen nodig zal hebben. Ja het was voor mij al snel duidelijk dat ik deze niet voor de onderdelen ga slachten, daar is de 4/5 deurs te zeldzaam voor geworden. Maar een flinke uitdaging gaat dit zeker worden, ook dat zal goed gaan komen zolang ik geen haast heb. Ik heb er een filmpje van gemaakt en daar ging maandag iets verkeerd met uploaden, die houden jullie later van mij tegoed Dit is ook een van de redenen dat ik nu bezig ben om de werkplaats aan de kant te maken. Nog een andere reden is dat er binnenkort weer twee auto’s worden gedoneerd en ook die wil ik niet naar achteren schuiven uit het zicht, dat verdienen de auto’s niet en zeker de vorige eigenaren niet! Wordt vervolgd dus…. Vanmiddag stond de '63- er Dodge D500 kraanwagen mooi vrij voor een aantal foto’s en dat gebeurt zelden. Hoe lang deze er precies staat weet niemand, maar 55 jaar is zeker. De Holmes wrecker kraan hebben we in eigen beheer gemonteerd en zou onze afsleepwagen worden. Sinds 1997 staat hij in onze loods en daar staat ie mooi. Dit is een 11 tons truck met 4.1 liter 6 cilinder in lijn benzinemotor dus groter dan je in eerste instantie zou verwachten. Mooi hè?
Voor en na! Het enige wat ik mij eigen heb gemaakt is zijn de kleuren van de striping en velgen. Verder zo authentiek mogelijk. Volgend jaar is deze Polo steilheck 40 jaar oud.
Over deze Starlet had ik al het hele jaar niks verteld. En dat wil niet zeggen dat er ook niks aan gebeurd is! Binnenkort is het 5 jaar geleden dat ik deze kocht via Marktplaats, de week daarvoor had ik hem bij een ander te koop zien staan en bezwoer er niks meer bij aan te schaffen. En daar had ik stiekem spijt van, wat ik nooit heb. Dus toen ik hem een week later opnieuw te koop zag staan heb ik een uur lang een mantra (met een R) geroepen. "Ik koop hem niet ik koop hem niet" en toen gebeld en aan de telefoon gekocht.
Ogenschijnlijk is deze Starlet niks bijzonders, maar vergis je niet. Puur wat exacte uitvoering betreft is deze denk ik de meest zeldzame uit de verzameling en dat komt door het grijs kenteken. Er zijn er nog 3 tot maximaal 5 overgebleven. Zeker is dat het de oudste is, 1991. Met een beetje geluk komt er binnenkort na al die jaren weer een verse APK op, en dat zou mooi wezen. Foto: Dennis van Loenhout namens Toyota Nederland Vandaag heb ik de jaarlijkse Besteleenden-meeting in Leersum bezocht. 17 Besteleenden en 4 Belphégor trucks maakten hun opwachting.
Ik heb nog wel voor 20 verzamelingen nummerplaathouders en stickers liggen van van Burik bedrijfswagens. En toch vind ik het een uitdaging om een perfecte en zo origineel mogelijke sticker of nummerplaathouder te bemachtigen. Van Erik Tiemens kreeg ik een sticker voor de Lexus uit zijn privé archief, maar deze was net een generatie jonger dan zoals hij er bij mij inmiddels ruim 15 jaar op had gezeten. Ik ben dan zeikerd genoeg de uitdaging aan te gaan. Een vriend zit in de reclamewereld en die mag ik met dit soort dingen aan zijn jasje trekken. Hij heeft voor mij een bestandje gemaakt waarmee ik naar de beletteraar kon gaan die heeft voor mij een velletje met stickers heeft gemaakt, en die verse sticker zit er inmiddels al een aantal jaren op. Dit was slechts één van de puntjes op de lijst met dingen te doen. Deze lijst is nog niet geheel afgewerkt, maar het A4’tje begint aardig vol te staan met vinkjes.
"Hoe oud is die oldtimer van jou?". Die vraag werd mij gisteren zeer laatdunkend gesteld over de Scorpio die ik bij me had. De man reed mee met een oude baas in een begin jaren '60 Opel. "1995", was mijn korte antwoord en dacht bij mezelf, dit is een oldtimerevenement en geen wedstrijdje ver pissen. Ik ga daar verder geen energie aan verspillen en heb een geweldige dag gehad. Laat iedereen in zijn waarde, ik word er niet warm of koud van.
Afgelopen zondag ben ik naar de oude voertuigen dag in Wijchen geweest met de Statlet P7. Wat blijft dit toch een fantastische auto! Ondanks dat ik best veel evenementen doe, was het voor deze Starlet pas de derde keer dit seizoen dat hij mee mocht en dan zou ik bijna vergeten hoeveel ik van deze geniet.
Bij het aanrijden op het evenement had ik letterlijk een stuk of 5 - 6 gesprekken voor ik op de plek stond en uit kon stappen. "Is hij nieuw uit de doos?". "Dingen zijn niet kapot te krijgen". "Heb er ook één gehad en nooit weg moeten doen." Allemaal dat soort gesprekken, wat natuurlijk erg leuk is. Onderweg tijdens de rit werd ik op de foto gezet door ene Hans Boer, terwijl ik zelf op dat moment naar een bekende zwaaide. Dat is het leuke van zulke dagen, je komt altijd bekenden en gelijkgestemden tegen. |
Index
Alles
Archief
Mei 2024
|